The Great Silence (1968)

Σκην- Sergio Corbucci

Με τους -  Jean-Louis Trintignant, Klaus Kinski, Frank Wolff

 Το φιλμ The Great Silence ανήκει στο είδος των σπαγγέτι γουέστερν. Γυρισμένα στην Ιταλία και την Ισπανία, διαφέρουν από τα αντίστοιχα αμερικάνικα ως προς την ωμή απεικόνιση της βίας, τον αμοραλισμό και την κυνικότητα, την περισσότερη δράση και την έντονη οπερατική χρήση της μουσικής. Το Great Silence μετά τις γνωστές ταινίες του Λεόνε θεωρείται το καλύτερο σπαγγέτι.

  Η υπόθεση εκτυλίσσεται  στα τέλη του 19^ου αιώνα στα χιονισμένα βουνά της Γιούτα,όπου μία ομάδα αδίστακτων κυνηγών επικηρυγμένων με εντολή του τραπεζίτη της πόλης σκοτώνει φτωχούς χωρικούς, οι οποίοι αναγκάζονται να βγουν στην παρανομία. Η άφιξη ενός πιστολά, του Σιωπηλού, του οποίου οι φωνητικές χορδές είχαν κοπεί, όταν ήταν μικρός από άλλους κυνηγούς επικηρυγμένων, μπορεί να αλλάξει την κατάσταση. Εδώ βλέπουμε το κλασσικό μοτίβο όλου του γουέστερν μύθου<<μία πόλη, κανονική κόλαση, ένας μοναχικός καβαλάρης φτάνει σε αυτήν σαν εξολοθρευτής άγγελος και τα καθαρίζει όλα>>.

   Ο σκηνοθέτης Σέρτζιο Κορμπούτσι, αριστερός στην ιδεολογία, μετατρέπει ένα απλό γουέστερν σε μία ιδιοφυή πολιτική αλληγορία για την κατάσταση της εποχής του. Σύμφωνα με δηλώσεις του ιδίου τη συγκεκριμένη ταινία την εμπνεύστηκε από τον Τσε Γκεβάρα και τον Μάλκομ Χ. Έχοντας ο ίδιος αηδιάσει με την κυρίαρχη ιδεολογία του εμπορικού κινηματογράφου αποφασίζει να γυρίσει ένα γουέστερν δείχνοντας ξεκάθαρα όλη τη βρωμιά και την κτηνωδία του καπιταλισμού. Ο τραπεζίτης είναι το ίδιο το μεγάλο κεφάλαιο ενσαρκωμένο, ενώ οι κυνηγοί επικηρυγμένων τα εκάστοτε όργανα καταστολής. Ο Σιωπηλός και οι παράνομοι ανήκουν φυσικά στη μεριά της επανάστασης.

  Κυρίαρχο-και ιδιαίτερο- στοιχείο της ταινίας αποτελεί το φυσικό περιβάλλον, τα χιονισμένα βουνά, κάτι που έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις ερήμους και τις ηλιοφώτιστες πεδιάδες των υπόλοιπων γουέστερν. Η εκθαμβωτική λευκότητα του χιονιού,έρχεται φαινομενικά μόνο σε αντίθεση με την απερίγραπτη μαυρίλα και μακάβρια αίσθηση, που αποπνέει το έργο. Στην ουσία το λευκό του χιονιού είναι η λευκότητα του θανάτου. Ο τίτλος της ταινίας The great silence αναφέρεται στον πρωταγωνιστή αλλά και στην Μεγάλη Σιωπή, που εδρεύει στην άλλη πλευρά της ζωής,τον Θάνατο. Ίσως να μην υπάρχει πιο μαύρο πιο πεσιμιστικό γούέστερν από το The Great Silence.

          

        

  

      Aξίζει να αναφερθούμε εδώ στις ερμηνείες των ηθοποιών,του Ζαν Λουι Τρεντινιαν στο ρόλο του σιωπηλού, κυρίως όμως στον Κλάους Κίνσκι, ο ο οποίος ερμηνεύει τον ψυχοπαθή σαδιστή Λόκο μόνο όπως γνωρίζει ο ίδιος. Στην πραγματικότητα ο αληθινός πρωταγωνιστής είναι αυτός. Ο αδικοχαμένος Φρανκ Βολφ (αυτοκτόνησε το 1971), γνώριμος στους οπαδούς των σπαγγέτι,στο ρόλο του σερίφη μας θυμίζει πόσο καλός ηθοποιός ήταν. Η μουσική του Ένιο Μορικόνε έξοχη, αλλά σε αντίθεση με τις υπόλοιπες του μαέστρου για τα σπαγγέτι, το ύφος της συγκεκριμένης είναι θλιμμένο, μουντό,σαν να καλύπτεται από την χιονοθύελλα της ταινίας.

        

   

    H ταινία απαγορεύτηκε αρχικά να παιχτεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στην Ευρώπη η επιτυχία της δεν ήταν η αναμενόμενη. Όχι μόνο αυτό αλλά επέβαλλαν στο σκηνοθέτη να γυρίσει και δεύτερο τέλος πιο χαρούμενο και αισιόδοξο. Με την πάροδο όμως των χρόνων κατέκτησε τη θέση, που της αξίζει, όχι μόνο σαν ένα από τα καλύτερα γουέστερν αλλά και σαν μια ελεγεία πάνω στην ελπίδα και τη θέληση των ανθρώπων να αλλάξουν τη ζωή τους.